لذت تلخ تو را نوشیدم  

    کلام به شهد جنون رسید 

       در بوسه زار سپید تو  

                                   سوسن وا ماند در خلوت دهانش که سوخته بود  

             و اکنون فلسفه ی شرق  

               لحظه ایی درنگ  ندارد   

سعید  .باقری